چشمِ تو و دلِ دیوانه ی من
هماغوشِ یکدگر به بِسترِ خُفتی دیگر
این چَشم و این دل و این سودای مَستی
حالیا دیوانگی ست اگر کام نگیرم از دَهانت دیگر
روز شب شد و جامه ی زاهدی فرو افتاد
عینِ دین است اگر راه نگیرم از پی تو دوان دیگر
این واژه ها که از پی هم می دوند
اندک بهانه ایست تا حالم خوش شود دیگر
فرزانگی و کام یابی میسّر نشد
حیف است اگر نریزم به ساغَر اشکی دیگر
این شوق که در بالهای پروانه است می بینی
سوختن فسانه ایست که نگنجد در کَلام دیگر
کافری و بُت پرستی مرامِ نیک مردان نیست
خوشا وقتِ آن شد که به نماز درآیم دیگر
این دل خون شد و این دیده گریان همی گَشت
این چه حالیست که بر من می گذرد دیگر
از دیده برون شو ای خیالِ خام
کین نَقشی ست که به عبث می زنی به یادگاری دیگر
باز آی ای فَریبنده ی حُسن و جمال
حالا که دیگر فرو افتاده ام از پای دیگر
ای مُطربان به رَقص در آیید و قرآن در فَراز کنید
وقتِ سحر شد و برخاستن زِ خواب دیگر
اینک کلامِ آخِر و سودای وصالِ تو
حاشا که پیرم می کند این وَصف بی جمالِ روی تو دیگر
محمّد سهیلی نیا
1398/4/13
به یادِ مجموعه اشعارِ"تاسیان" به قلمِ"هوشنگ ابتهاج"
,تو ,ی ,دیگراین ,چشمِ ,ای , ,و این ,شد و ,که به ,چشمِ تو
درباره این سایت